گونه جدیدی از دایناسورهای زره پوش از شیلی زیر قطب جنوب دارای سلاح دم بزرگی بود که به طور چشمگیری متفاوت از آنهایی بود که در بستگانش یافت می شد و می توانست مرحله اسرارآمیز تکامل این گروه را روشن کند.
دانشمندان بیشتر اسکلت کامل را در سال 2018 در دره ریودلاس چیناس در پاتاگونیای شیلی کشف کردند و تشخیص دادند که حدود 71.7 تا 74.9 میلیون سال قدمت دارد و قدمت آن به پایان کرتاسه می رسد. هنگام بررسی بیشتر اسکلت، محققان ترکیب گیج کننده ای از ویژگی هایی را یافتند که معمولاً در انکیلوسورها و استگوسورها یافت می شود. با این حال، دم "عجیب" آن به نظر نمی رسد با دم مشاهده شده در هیچ یک از این گروه های شناخته شده منطبق باشد. به جای سنبله ها یا چوب های سنتی، به تازگی نامگذاری شده است استگوروس لنگاسن محققان در 1 دسامبر گفتند: هفت جفت رسوبات استخوانی وجود داشت که نیمی از دم را در یک ساختار حاشیه‌ای صاف پوشانده بود. طبیعت.
با این حال، تجزیه و تحلیل شجره نامه دایناسور زره پوش نشان داد که فسیل ها به آنکیلوسورها تعلق دارند و نشان می دهد که شاخه های مختلف این گروه پس از فروپاشی ابرقاره پانگه آ در نیمکره شمالی و جنوبی رشد کرده اند.
الکساندر وارگاس، دیرینه شناس در دانشگاه شیلی در سانتیاگو و یکی از نویسندگان این مطالعه، می گوید: «این اولین باری است که دانشمندان می بینند انکیلوسور آمریکای جنوبی چیست. از استگوروس او می افزاید که سلاح دم "کاملاً با هر چیزی که قبلا دیده ایم متفاوت است."
بسیاری از پستانداران و خزندگان مدرن، از جمله جوجه تیغی و تمساح، از دم خود به عنوان شلاق یا شلاق برای محافظت از خود در برابر شکارچیان یا رقبا استفاده می کنند. اما مارمولک های کمربند آفریقای جنوبی یک گام فراتر می روند: دم آنها مجهز به خارهای استخوانی است. نسخه های پیچیده تر این سلاح های دم دار زمانی توسط بستگان منقرض شده لاک پشت ها و آرمادیلوها استفاده می شد.
وارگاس می گوید: «اما قهرمانان همه دایناسورهای زره پوش هستند. برخی از اعضای این گروه علاوه بر صفحات استخوانی و خارهای پشت خود، سلاح های تخصصی با دم ساخته اند. اینها شامل سنبله های دم است که در استگوسورها مشاهده شده است مانند به عنوان مثال. استگوزاروس و دم های گرد چماق های متعلق به آنکیلوسورها مانند به عنوان مثال. آنکیلوسور.
آنکیلوسورها معمولاً پشتی پهن و اندام های ضخیم داشتند. وارگاس می‌گوید در حالی که فسیل‌های آنکیلوسور در آمریکای شمالی و آسیا فراوان است، تاکنون تنها استخوان‌ها و دندان‌های تکه‌تکه‌شده پسرعموهای جنوبی آنها پیدا شده است.
او گفت: «این بریده ها و قطعات اغلب به عنوان نشانه ای تعبیر می شدند که آنکیلوسورها که در آمریکای شمالی بسیار فراوان و متنوع بودند، به نوعی توانستند برای مهاجرت به آمریکای جنوبی بروند.
وارگاس گفت، نمونه ای که او و همکارانش در سال 2018 در بخش جنوبی آمریکای جنوبی کشف کردند، این تصویر را تغییر می دهد. هنگامی که تیم شروع به حفاری فسیل‌ها کردند، ابتدا متوجه اندام‌های باریک او شدند و احتمال دادند که این نمونه یک گیاه‌خوار دو پا بوده است. وارگاس می‌گوید در ردیف بعدی «سلاح شگفت‌انگیز» او است که نشان می‌دهد این اسکلت در واقع یک دایناسور زره‌دار است.
او گفت: «وقتی ران‌هایمان را آشکار کردیم، فکر می‌کردیم که ممکن است استگوزاروس داشته باشیم. "آنها شبیه یک استگوزاروس بودند." بازو و بازوی راست فسیل نیز شبیه استگوسورها بود. با این حال، هنگامی که تیم به جمجمه رسیدند، متوجه شدند که فک و کام فوقانی به وضوح آنکیلوسوریک به نظر می رسد.
[Related: An overlooked fossil turned out to be a new herbivorous dinosaur with an oddly shaped nose]
محققان برای اینکه بفهمند این گونه گیج کننده متعلق به کدام گروه است، صدها صفت مختلف از ده ها گونه دایناسور را تجزیه و تحلیل کردند و در نهایت شناسایی کردند. استگوروس مانند آنکیلوسور علاوه بر این، اجداد آن حدود 167 میلیون سال پیش در اواسط ژوراسیک از سایر انکیلوسورها جدا شدند.
وارگاس می گوید: «این یک پیوند تکاملی بین آنکیلوسورها و دایناسورهای زره پوش دیگر مانند استگوسورها است.
این ممکن است توضیح دهد که چرا استگوروس با اندام‌های چابک، پاهای باریک، زره‌های سبک و منقار شاهین‌مانند شباهت کمی به بیشتر آنکیلوسورها دارد. این انکیلوسور کوچک تنها حدود 2 متر (6.6 فوت) طول داشت و دم کوتاه تری نسبت به سایر دایناسورهای زرهی داشت. شکل مسطح اسلحه می تواند کار را آسان تر کند استگوروس وارگاس گفت تا از کشیدن دم خود جلوگیری کند و " بتواند از آن برای محافظت استفاده کند." او و همکارانش این سازه را یک چماق نظامی آزتک یا macuahuitl نامیدند که شبیه یک شمشیر چوبی با تیغه های ابسیدین است که در دو طرف آن بیرون زده است.
این چیزی است که محققان دریافتند استگوروس ارتباط نزدیکی با دو انکیلوسور دیگر از استرالیا و قطب جنوب دارد. دومی به عنوان شناخته شده است جنوبگان، شامل صفحات استخوانی "معمایی" است که دانشمندان را متحیر کرده است، اما ممکن است بخشی از همان نوع ماکروویو باشد که توسط استگوروسبارگاس می گوید.
یافته ها نشان می دهد که استگوروس او گفت: "او یک مهاجم از شمال نیست." «این در واقع خطی است که ریشه‌های عمیقی در زمان دارد [from] وقتی همه قاره ها با هم بودند."
وقتی پانگه آ تقسیم لوراسیا (اکنون آمریکای شمالی و اوراسیا) و گوندوانا (که به آمریکای جنوبی و سایر قاره‌ها تبدیل می‌شود) را در پایان دوره ژوراسیک کامل کرد، آنکیلوسورهای معروف‌تر بر قاره شمالی تسلط خواهند داشت تا اینکه استگوروس و بستگانش ادعای جنوب کردند.
برای تحلیل خود، وارگاس و تیمش تنها یک مورد را توصیف کردند استگوروس کپی 🀄. آنها قصد دارند در آینده به دنبال جمجمه های پرتر و قابل مقایسه با جمجمه های آنکیلوسورهای قطب جنوب و استرالیا باشند. محققان نتیجه گرفتند که نتایج همچنین نشان می دهد که هنوز اطلاعات کمی در مورد تاریخچه تکامل دایناسورهای زره پوش در نیمکره جنوبی وجود دارد.
وارگاس گفت: "شما می توانید انتظار شگفتی های بیشتری از جنوب داشته باشید."
[ad_2]
مقالات مشابه
- بز بز: که آخرین چهار ؟
- گزارش: دلفین ها فکر چاد اوشی را جرم بیش از حد compex
- اکنون ممکن است محصولات بادی اینتکس خود را ایمن اجرا کنید
- مایک تایسون, بوکس, آموزش گرفتن حتی بیشتر شدید
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- چرا اسباب بازی یک تاکتیک است نه یک تکنیک
- See Nearby Recommendations from Brands via Curated City Guides in iOS 14's Apple Maps
- یانکی ها پخش مایکل کی برای تلفن های موبایل بر روی حداکثر Scherzer موضع که بازیکنان در حال حاضر در زمان قطع پرداخت
- کفش پول اند بیر - آفلند
- یاریس GR تویوتا در حال آزمایش یک موتور هیدروژنی احتراق داخلی است