ویژگی های مشابه خلبان خودکار سطح جدیدی از ایمنی را به خودروها می بخشد
ممکن است تعجب آور باشد، اما هیچ خودرویی که امروزه توسط یک فروشنده قابل خرید باشد، قادر به رانندگی واقعاً مستقل نیست. اگرچه خودروسازان از عباراتی مانند "Autopilot" استفاده می‌کنند، اما این واقعیت باقی می‌ماند که هر خودرویی که به مردم فروخته می‌شود - خواه تسلا یا کادیلاک کاملاً جدید مجهز به سوپر کروز - بدون کسی که پشت فرمان باشد نمی‌توان با خیال راحت رانندگی کرد. وضعیت را کنترل می‌کند.
مؤسسه بیمه ایمنی جاده (IIHS) اکنون در تلاش است تا آگاهی عمومی را در مورد نحوه عملکرد این سیستم ها و محدودیت های آنها با ارزیابی وسایل نقلیه جدیدی که استقلال جزئی وسیله نقلیه را از طریق عملکرد سیستم های پیشرفته کمک راننده ارائه می دهند، افزایش دهد.
اصطلاحی که به طور رسمی توسط صنعت برای توانایی یک وسیله نقلیه برای کمک به کنترل ترمز، شتاب و فرمان پذیرفته شده است "اتوماسیون جزئی" نامیده می شود.
[Related: The best car and automotive technologies of 2020]
وسایل نقلیه ای که این نوع کمک را ارائه می دهند از سنسورها و نرم افزارهای روی برد استفاده می کنند. به عنوان مثال، رادار موج کوتاه از فرکانس های رادیویی برای اندازه گیری فاصله بین وسایل نقلیه و تنظیم سرعت وسیله نقلیه با استفاده از کروز کنترل تطبیقی استفاده می کند. دوربین‌های داخل هواپیما علامت‌گذاری مسیر را تشخیص می‌دهند تا خودرو بتواند در مرکز خط قرار گیرد و برخی از وسایل نقلیه نوظهور به حسگرهای LIDAR مجهز خواهند شد تا از موانع جلوگیری کنند. همه این افزونه‌ها به ایجاد یک پشته فناوری کمک می‌کنند که می‌تواند به فردی که پشت فرمان است کمک کند، اما ممکن است در واقع ایمنی راننده را در همه حالات بهبود نبخشد، به خصوص اگر راننده احساس امنیت کاذبی پیدا کند و توجهش را متوقف کند.
دیوید هارکی، رئیس IIHS در بیانیه‌ای گفت: «سیستم‌های اتوماسیون جزئی ممکن است باعث شود سفرهای طولانی بار کمتری به نظر برسد، اما هیچ مدرکی مبنی بر ایمن‌تر کردن رانندگی وجود ندارد. در واقع، اگر سیستم‌ها از حفاظت کافی برخوردار نباشند، برعکس این اتفاق می‌افتد».
نظر این موسسه این است که برخی از خودروسازان قابلیت‌های این سیستم‌ها را دوباره فروخته‌اند و ارزیابی ایمنی مناسب می‌تواند به خریداران کمک کند تا از نحوه عملکرد واقعی این سیستم‌ها آگاه‌تر و آگاه‌تر شوند.
[Related: The 6 terms you need to know to understand self-driving cars]
توجه به این نکته مهم است که رتبه بندی های IIHS نباید با رتبه های صادر شده توسط SAE که برای مقایسه سطح عملکردی سیستم ADAS با سطح مربوط به اتوماسیون طراحی شده اند، اشتباه گرفته شود. به عنوان مثال، سطح 0 کنترل دستی کامل بدون کمک دیجیتال است، سطح 2 یک مرکز معمولی خط و کنترل دریچه گاز است، و سطح 5 واقعاً خودران است، جایی که می توان در حالی که ماشین به تنهایی در حال حرکت است چرت زد. (باز هم، شما نمی توانید یک ماشین سطح 4 یا 5 بخرید، اما ممکن است بتوانید یکی را برانید.)
در این مورد، IIHS یک ارزیابی ایمنی ایجاد می‌کند که می‌تواند تولیدکنندگان خودرو را تشویق کند تا هنگام طراحی سیستم‌های ADAS، انتخاب‌های طراحی بهتری داشته باشند - به ویژه در مورد نظارت فعال راننده. قبلاً این کار را برای سایر قسمت‌های خودرو (تا چراغ‌های جلو) انجام می‌دهد و از داده‌ها برای در نظر گرفتن ایمنی کلی استفاده می‌کند.
IIHS یک وسیله نقلیه را در یکی از چهار دسته قرار می دهد: خوب، قابل قبول، حاشیه ای یا بد. رتبه بندی بستگی به میزان مطابقت نرم افزار آن با معیارهای مقایسه جدید توسعه یافته دارد که در زیر به عنوان بهترین سناریوهای ممکن توضیح داده شده است.
این موسسه تشخیص می دهد که خواندن ذهن راننده برای اطمینان از اینکه خواب نمی بیند غیرممکن است، اما چندین مرحله وجود دارد که می توان برای اطمینان از اینکه چشم ها روی جاده و دست های فرمان متمرکز می شوند، در صورت لزوم، انجام داد. این تا حد زیادی بر عهده دوربینی خواهد بود که روبروی راننده قرار دارد و می تواند نگاه اپراتور و موقعیت دستان او را زیر نظر بگیرد.
اگر راننده از جاده نگاه کند، IIHS می‌گوید که وسیله نقلیه باید با اعمال انواع سیگنال‌ها برای کاهش سوء استفاده تلاش کند تا به راننده یادآوری کند که مراقب جاده باشد. این ممکن است شامل زنگ های بلندگوهای خودرو، لرزش فرمان یا صندلی، ضربان خفیف ترمزها یا حتی کشیدن کمربند ایمنی راننده باشد. علاوه بر این، سیگنال ها باید واضح تر شوند و در طول زمان شدت بیشتری پیدا کنند.
اگر راننده نتواند بر اساس یک سیگنال عمل کند، خودرو باید سرعت خود را کاهش دهد - احتمالاً متوقف شود - و بتواند از خدمات مرتبط برای درخواست کمک استفاده کند. علاوه بر این، سیستم باید از استفاده مجدد راننده از عملکرد برای بقیه دستگاه جلوگیری کند.
[embed]https://www.youtube.com/watch?v=9XOrFIELY04[/embed]
چندین تفاوت دیگر وجود دارد که IIHS به آنها برای ایمنی بسیار مهم اشاره می کند. تغییرات خودکار خطوط یکی هستند و مؤسسه می گوید که همیشه باید قبل از خروج وسیله نقلیه از خط فعلی، توسط راننده شروع یا تأیید شود. یکی دیگر از این موارد این است که هنگام فعال بودن مرکز خط، راننده را از رانندگی منصرف نکنید، زیرا اگر راننده گشتاور زیادی به فرمان اعمال کند، بسیاری از خودروها سیستم‌های نیمه خودکار خود را خاموش می‌کنند. نکته دیگر این است که کروز کنترل تطبیقی نباید متوقف شود و بدون اینکه سیستم تأیید کند که راننده رو به جاده است، متوقف شود. در نهایت، کمربند ایمنی برای روشن کردن هر ویژگی اتوماسیون ضروری است.
طبق گزارش IIHS، هیچ وسیله نقلیه ای در جاده امروز به طور کامل معیارهای ایمنی خود را برآورده نمی کند.
اگرچه ارزیابی‌های اینجا تأثیر مستقیمی بر مقررات صنعت نخواهد داشت، بسیاری از خودروسازان خوشحال هستند که انتخاب ایمنی IIHS هستند. اگر چیزی به سادگی نرم افزار بتواند وسیله نقلیه را در جهت درست سوق دهد، می تواند سازنده را متقاعد کند که سیستم ایمن تری بسازد.
IIHS اولین مجموعه ارزیابی های خود را در سال جاری منتشر خواهد کرد، اگرچه هشدار می دهد که به دلیل کمبود مداوم وسایل نقلیه جدید نمی توان جدول زمانی را تعیین کرد.
[ad_2]