ورزش با برنامه ریزی بهتر می تواند پایدارتر باشد
کووید در بهار گذشته دنیا را بست و با خود توقف سریع رویدادهای جهانی، کنسرت ها و رویدادهای ورزشی را به همراه داشت. دنیایی بسیار کم‌نشاط‌تر با کاهش رکوردی در انتشار گازهای گلخانه‌ای به وجود آمد.
یک مطالعه جدید در علم و فناوری زیست محیطی راه حل های آب و هوایی را در سفرهای ورزشی حرفه ای بررسی می کند و بررسی می کند که لیگ های مختلف در آمریکای شمالی چگونه به انتشار گازهای گلخانه ای کمک می کنند. انتشار پیش بینی شده برای سال 2018 حدود 121841 تن دی اکسید کربن است که بیش از 20 درصد بیشتر از انتشار در سال 2020 است - که عمدتاً به دلیل پروازهای مکرر است. تیم‌های حرفه‌ای اغلب از جت‌های خصوصی و سایر اشکال غیرتجاری حمل و نقل استفاده می‌کنند، بنابراین انتشار گازهای گلخانه‌ای به ازای هر نفر اغلب بیشتر از یک فرد معمولی است که یک ورزشکار حرفه‌ای نیست.
«اگر تغییرات برنامه‌ای که در سال 2020 ارائه شده است در سال‌های آینده ادامه یابد، انتظار می‌رود انتشارات ناشی از سفرهای هوایی هر سال 22 درصد کاهش یابد. نویسندگان این مطالعه نوشتند که کاهش بیشتر در انتشار گازهای گلخانه‌ای حمل‌ونقل هوایی نیز می‌تواند از طریق استفاده از هواپیماهای کارآمدتر و کوتاه‌تر کردن فصل‌های معمولی حاصل شود.
[Related: The NBA bubble was a one-of-a-kind COVID-19 success story.]
نویسنده این مطالعه، ست واینز، محقق فوق دکتری جغرافیا در دانشگاه کنکوردیا در مونترال، کانادا، توضیح می دهد که انتشار کمتر در شروع همه گیری در بهار 2020 شواهدی است که نشان می دهد تیم های ورزشی می توانند انتشار گازهای گلخانه ای خود را کاهش دهند. فصل های ورزشی کوتاه و فشرده ممکن است مقصر آلایندگی بیشتر باشد. به عنوان مثال، لیگ اصلی بیسبال بیش از 100 بازی را در کمی بیش از 7 ماه از فصل طولانی هر سال انجام می دهد، در مقایسه با فصل 6 ماهه انجمن ملی بسکتبال (NBA) و حدود 6 بازی در لیگ ملی هاکی (NHL). -فصل ماهانه
"[The emissions were] واینز می‌گوید: تقریباً نصف بزرگی آن، و این واقعاً به این سیاست مربوط می‌شود که یک تیم برای انجام یک بازی در شهر ظاهر می‌شود. آنها بلافاصله پس از این مسابقه بلند نمی شوند."
تیم‌های بیسبال اغلب در یک منطقه می‌مانند و چندین بازی را در همان شهر انجام می‌دهند قبل از اینکه بعد از یک یا دو بازی از یک میدان ورزشی به یک میدان ورزشی حرکت کنند.
Wines همچنین اشاره می‌کند که یکی از دلایل انتشار زیاد گازهای گلخانه‌ای مرتبط با ورزش حرفه‌ای در آمریکای شمالی ممکن است ارتباط زیادی با زیرساخت یا کمبود آن داشته باشد. ایالات متحده مانند بسیاری از کشورهای صنعتی دیگر یک خط آهن پرسرعت متصل ندارد، به این معنی که تیم ها اغلب مجبورند در سراسر کشور پرواز کنند تا به موقع به رویدادهای ورزشی برسند.
اما در جاهای دیگر، سبزتر کردن رویدادهای ورزشی مورد علاقه ما در حال حاضر روی میز است. به عنوان مثال، در سراسر اروپا بحث هایی در مورد پایدارتر کردن رویدادهای ورزشی، به ویژه فوتبال یا فوتبال اروپایی در اروپا با استفاده از زیرساخت های موجود مانند استادیوم ها به جای ساختن ورزشگاه های جدید و جبران هر گونه هزینه زیست محیطی ناشی از سفر هواداران و تیم ها وجود داشته است.
[Related: Humans created an extra 8 million tons of plastic waste during the pandemic.]
در نهایت، Wynes امیدوار است که تیم‌های ورزشی، که اغلب مملو از پول هستند، بتوانند به سرمایه‌گذاری در «سوخت‌های هوانوردی پایدار» یا سوخت‌های زیستی ساخته‌شده از زیست توده و زباله‌های تجدیدپذیر کمک کنند. تعداد زیادی از خطوط هوایی به طور عمومی استفاده از SAF را اعلام نکرده اند، اما هواپیمایی یونایتد اعلام کرده است که از سوخت زیستی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای تا حدود 50 درصد تا سال 2035 استفاده خواهد کرد. به اهداف کاهش کربن خود برسند.
مشخص است که کربن زدایی صنعت هوانوردی دشوار است زیرا رقابت زیادی وجود ندارد، که به معنای تغییر کمتر در طول زمان است، اما با کمک مالی تیم های مطرح، تغییر می تواند سریعتر اتفاق بیفتد.
او گفت: "ورزشکاران الگو هستند، و لیگ های ورزشی حرفه ای رهبران جامعه تجاری هستند، و کاری که هر دو انجام می دهند مهم است. افشا شده است، که سیگنال قوی را به بقیه جامعه ارسال می کند." «تلاش برای کاهش انتشار آن [other] گام های معناداری که می توان برداشت. آنها سبز نیستند، آنها در واقع انتشار واقعی و درصد قابل توجهی از انتشار را کاهش می دهند.
[ad_2]