درختان در تالاب ها بیش از آنچه محققان تصور می کردند متان منتشر می کنند
از لحاظ تاریخی، رنگ سبز متراکم آمازون بزرگترین مخزن کربن در سیاره ما بوده است، اگرچه این نقطه عطف نیز در اوایل امسال شکسته شد. اما موج جدیدی از تحقیقات در چند سال گذشته، از جمله مطالعه جدیدی که اخیراً در اعمال فلسفی انجمن سلطنتی A، ما را به این فکر کرد که چگونه انتشار گاز متان از درختان در چرخه کربن قرار می گیرد.
نویسندگان این مطالعه، بر اساس تحقیقات قبلی، آن را "محدودیت چرخه کربن جهانی جدید" نامیدند که نشان می دهد انتشار گاز متان از تنه درختان چقدر می تواند قابل توجه باشد.
تالاب ها به عنوان یکی از مناطق تولید کننده متان در کره زمین شناخته شده اند. این به این دلیل است که شرایط خاک غرقابی منجر به کاهش اکسیژن می شود که منجر به تجزیه مواد آلی و آزاد شدن متان آنها می شود. با این حال، این مطالعه شواهدی را نشان داد که حتی درختان ساحلی که در امتداد رودخانه ها و نهرها رشد می کنند، با کاهش توده آب خشک به نظر می رسند، اما همچنان مقادیر قابل توجهی متان آزاد می کنند.
الکس انریش پراست، دانشیار دانشگاه لینشوپینگ سوئد و دانشیار می گوید: «ما دریافته ایم که حتی اگر مناطقی وجود داشته باشند که تحت پوشش آب نیستند اما سطح آب نسبتاً بالا باشد، این روند همچنان ادامه خواهد داشت. -نویسنده مقاله
متان تولید شده در خاک به جای اینکه در خاک اکسید شود، توسط ریشه ها به سمت بالا منتقل می شود. سپس از سطوح ساقه به اتمسفر ساطع می شود.
با توسعه نوآوری‌های تکنولوژیکی، محققان توانسته‌اند متان را سریع‌تر و دقیق‌تر اندازه‌گیری کنند، بدون اینکه خود را محدود به تجزیه و تحلیل آسان‌تر سطوح صاف کنند. توانایی پیروی از منحنی‌های ریشه نشان می‌دهد که متان به جای جدا شدن از سطح خاک یا آب، از طریق سیستم ریشه به سمت بالا حرکت می‌کند و از بالای درختان آزاد می‌شود.
و زمانی که محققان یافته‌های خود را بزرگ‌نمایی کردند تا میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای در آمازون را کشف کنند، اعداد خیره‌کننده بودند. محققان تخمین زده اند که این درختان خشک ساحلی می توانند بین 2.2 تا 3.6 میلیون تن متان در سال به اضافه 12.7 تا 21.1 میلیون تن متان ساطع شده از درختان غرقابی کمک کنند.
به گفته انریچ-پراست، درک این موضوع که عمق آب، نه فقط سیل، می تواند بر انتشار گازهای گلخانه ای تأثیر بگذارد، کلیدی برای پالایش مدل های چرخه کربن فعلی است. همانطور که این مطالعه نتیجه می گیرد، در نظر گرفتن "منابع با واسطه چوب" برای تخمین انتشار جهانی ضروری است. برای درک صحیح نحوه کنترل اثرات گازهای گلخانه ای، باید دقیقا بدانیم چه چیزی وجود دارد.
[Related: ‘Ghost forests’ are spreading across US coastal regions]
اما چیز دیگری در تصویر وجود دارد. در استرالیا، لوک جفری، دانشجوی دکترای بیوژئوشیمی در دانشگاه کراس جنوبی، باکتری های فراوانی را در پوست درختان پوست کاغذی کشف کرد که اساساً متان درختان را می خورند. این کمک‌های کوچک احتمالاً در طول زمان در این محیط‌های غنی از متان تکامل یافته‌اند، زیرا اکسیداسیون متان را تا 40 درصد از انتشار درختان فعال می‌کنند.
جفری می گوید: درختان پوست کاغذی کاملا منحصر به فرد هستند. "آنها این پوست واقعا ضخیم، اسفنجی، اما چند لایه را دارند. جفری می‌گوید: تقریباً می‌توانید آن را مانند برگه‌های کاغذ جدا کنید. "ما می دانستیم که این درختان مقدار زیادی متان آزاد می کنند و همچنین آن را از طریق پوست خود آزاد می کنند. و از آنجایی که این پوسته منحصر به فرد است، زیستگاه مناسبی برای زیستگاه میکروبی بالقوه است زیرا تاریک، مرطوب و سرشار از متان است.
این تیم نمونه‌هایی از پوست گرفته، آنها را در بطری‌های دربسته قرار داده و با متان پر کردند تا مصرف متان را در طول زمان اندازه‌گیری کنند. پس از استخراج و تعیین توالی DNA، نتایج یک پیشرفت را تأیید می کند: متانوتروف ها (باکتری های مصرف کننده متان) کار می کنند.
اکنون جفری به جستجو در جاهای دیگر، خارج از جنگل های بارانی ادامه می دهد تا بفهمد این میکروب ها دقیقاً کجا هستند و آیا در قسمت های دیگر درخت وجود دارند یا خیر. تحقیقات او قطعه اساسی دیگری را به پازل متان اضافه می کند.
«تقریباً بخش بزرگی از این مطالعه را وارونه کرد. جفری می‌گوید: «ما به درختان به اندازه این منبع جدید متان یک‌بعدی نگاه می‌کنیم، اما بعد شواهدی پیدا می‌کنیم که نشان می‌دهد درختان می‌توانند به ایجاد زیستگاهی کمک کنند که متان را نیز مصرف کند.» "بنابراین به گونه ای که ارزش درختان را افزایش می دهد، می دانیم که درختان می توانند دی اکسید کربن را جذب کنند، که با گازهای گلخانه ای ما مشکل دارد، اما اگر درختان نیز به کاهش انتشار گاز متان کمک کنند، این خبر فوق العاده ای است.
به گفته Enrich-Past، این مکانیسم مصرف در خاک ها و دریاچه ها نیز وجود دارد. لایه نازکی از باکتری در سطح دریاچه ها نیز مسئول جلوگیری از انتشار متان است که حباب هایی را به بالای حوضچه آزاد می کند.
"اصل کم و بیش در مورد درختان یکسان است، ما فقط در مورد آن اطلاعات کمی داریم. آیا بستگی به نوع گیاه دارد؟ آیا اگر گیاهان مسن تر، جوان تر یا بلندتر باشند، بر تنوع باکتری ها تأثیر می گذارد؟ انریچ پرست می گوید. ما هیچ ایده ای نداریم، اما این یک آینده واقعا عالی برای کشف است.
[ad_2]