در این سیاره فلزی فوق العاده داغ، یک سال فقط 8 ساعت طول می کشد
تیمی از ستاره شناسان از داده های یک ماهواره مطالعه سیاره فراخورشیدی (TESS) برای یافتن یک سیاره فراخورشیدی به قدری نزدیک به ستاره خود استفاده می کنند که سطح آن می تواند ذوب شود. این سیاره با دوره بسیار کوتاه مدار باریکی دارد و تنها هشت ساعت در سال دوام می‌آورد - جشن‌های تولد فرازمینی‌ها آنقدر سریع در آنجا جمع می‌شوند که بسیار آزاردهنده می‌شوند.
این سیاره فراخورشیدی که GJ 367b نام دارد، سه چهارم عرض زمین است و در دسته گریزان زیرزمینی قرار می گیرد. کشف سیارات فراخورشیدی به اندازه زمین و کوچکتر دشوار است. روش‌های اساسی برای تشخیص سیارات فراخورشیدی به اندازه‌گیری میزان نوری که سیاره را هنگام عبور از ستاره میزبان خود مسدود می‌کند، یا تماشای چرخش ستاره در حین چرخش سیاره به دور آن است. تشخیص هر دوی این ویژگی ها برای سیارات کوچکتر و سبکتر دشوارتر است. GJ 367b تعداد انگشت شماری است که با دقت مشخص شده است.
سیاره ما احتمالا یکی از تنها سیاره هایی است که جرم و شعاع دقیقی دارد [measurement]کریستین لام، ستاره شناس فراسیاره ای در مرکز هوافضای آلمان و سرپرست این مطالعه که امروز در مجله منتشر شد، گفت: «این تیم می تواند برای حدس زدن درون سیاره از آن استفاده کند. علوم پایه.
فراوانی تولدهای احتمالی در GJ 367b احتمالاً در واقعیت مشکلی ایجاد نخواهد کرد، زیرا سطح سیاره رو به خورشید بیش از 2600 درجه فارنهایت است. لام می گوید این نزدیک به دمایی است که در آن "فلز شروع به ذوب شدن خواهد کرد."
مرسدس لوپز مورالس، اخترفیزیکدان مرکز اخترفیزیک هاروارد و اسمیتسونین که در سیارات فراخورشیدی تخصص دارد و در این مطالعه شرکت نداشته است، می گوید GJ 367b یک سیاره منحصر به فرد است، برخلاف هر چیزی که دانشمندان قبلاً مشاهده کرده اند. او می‌گوید پیدا کردن تیم نیز بسیار خوب است.
این تیم اندازه سیاره را با استفاده از TESS تعیین کردند و سپس از یک ابزار زمینی در رصدخانه جنوبی اروپا به نام HARPS برای اندازه گیری جرم سیاره با نگاه کردن به "نوسان" ستاره استفاده کردند.
برای یک ستاره معمولی و یک سیاره فراخورشیدی، این ابزارها دقت اندازه گیری یک سیاره فراخورشیدی زیرزمینی را ندارند. اما در این مورد، دانشمندان خوش شانس بودند. ستاره میزبان یک کوتوله قرمز است که در مقایسه با سایر ستارگان روشن و کوچک است. لام می گوید که هر دو ویژگی به برجسته شدن سیگنال سیاره فراخورشیدی کمک می کنند.
این تیم چگالی سیاره را از روی شعاع و جرم آن محاسبه کردند. ستاره شناسان نمی توانند به طور مستقیم هسته سیاره را از این فاصله اندازه گیری کنند، اما می توانند از مدل هایی برای تعیین لایه های احتمالی آن استفاده کنند. این تیم تخمین می زند که سطح مقطع داخلی GJ 367b احتمالاً حدود 86 درصد آهن است. به گفته لام، این شبیه به عطارد در منظومه شمسی است که حدود 83 درصد آهن دارد. لوپز مورالس می‌گوید: اگرچه این سیاره، چون جرم آن حدود ده عطارد است، جانور خودش است.
[Related: Why aren’t there more super Earth-sized exoplanets? Astronomers think they’ve figured it out.]
لام قصد دارد برای مطالعه اتمسفر سیاره، در صورت وجود، برای تلسکوپ فضایی جیمز وب درخواست دهد. اتمسفر اولیه سیاره باید مدت ها پیش ناپدید شده باشد، اما ممکن است عناصر تبخیر شده روی سطح داغ آن یک جو ثانویه را تشکیل دهند، لوپز مورالس می گوید.
دانشمندان شواهد کافی برای اطمینان از چگونگی شکل گیری سیاره ای مانند GJ 367b ندارند. لوپز مورالس می گوید او معتقد است که بعید است این سیاره تا این حد نزدیک به ستاره خود شکل گرفته باشد زیرا این منطقه معمولاً مواد کافی برای تشکیل یک سیاره را ندارد.
لوپز- مورالس گفت، این سیاره در ابتدا می‌توانست شبیه زمین باشد، اما گوشته سنگی آن در اثر یک برخورد عظیم متلاشی شد - احتمالاً شامل دو سیاره کوچکتر که گوشته‌های خود را پراکنده کرده و در یک سیاره ادغام شدند. یا ممکن است بقایای یک سیاره گازی بسیار بزرگتر باشد که توسط پرتوهای ستاره نابود شده است.
لی زنگ، محققی که در حال مطالعه سیارات فراخورشیدی در دپارتمان علوم زمین و سیاره هاروارد است، می‌گوید این استدلال که سیاره نمی‌توانست آنقدر نزدیک به ستاره شکل گرفته باشد، مبتنی بر مدل‌های خاصی از تشکیل سیاره است، نه شواهد مستقیم. مطالعه. "پاسخ صادقانه این است که ما نمی دانیم."
لوپز گفت: اگر این سیاره در هر جایی که شکل گرفته، یک غول گازی بوده است، می‌تواند به طرز چشمگیری نحوه درک دانشمندان از ساختار سیارات گازی را تغییر دهد، زیرا "این به شما اشاره می‌کند که غول‌های گازی در واقع هسته‌هایی از عناصر سنگین دارند." - مورالس.
[ad_2]